Któż mnie pochwali, jeśli sam się nie pochwalę? Wprawdzie przysłowie powiada, że „swoja chwała, to pod progiem stała”, ale inne przysłowie powiada, że „na bezrybiu i rak ryba”, więc nie wypada grymasić, zwłaszcza, że czasy są ciężkie. Oto deficyt budżetowy przekroczył już 300 mld złotych, a to nie wszystko, bo rząd będzie musiał pożyczyć jeszcze 100 mld, żeby mu się zbilansowały fundusze pozabudżetowe. Czy nie po to właśnie poleciał do Ameryki minister finansów? Będzie tam negocjował, jak nie z Goldmanami-Sachsami, to z jakimiś innymi lichwiarzami – bo przed oblicze „samego głównego Srula” chyba nie zostanie dopuszczony? Jak mu pożyczą, to Volksdeutsche Partei otrąbi wielki sukces, za który będziemy musieli zapłacić krwawymi łzami. Toteż w vaginecie obywatela Tuska Donalda pojawiają się pomysły, by zlikwidować szkodliwy program „800 plus”, bo całkowicie zawiódł nadzieje, jako remedium na kryzys demograficzny. Najwyraźniej obywatel Tusk Donald zmyłkowo trzaska dziobem przeciwko migrantom i nawet się odgraża, że „zawiesi” im prawo azylu, ale to tylko taki parawan, za osłoną którego przyspieszają prace nad wdrożeniem Paktu Migracyjnego, nazywanego obecnie „mechanizmem solidarności”, czy jakoś tak – ale cały czas chodzi o to samo. Poszczególne bantustany będą musiały przyjąć zatwierdzone kwoty Murzynów, bo jak nie – to będą musiały wybulić 20 tys. euro od łebka. W tej sytuacji widomo, że przyjmą i w związku z tym taka na przykład Polska będzie organizować co najmniej 40 ośrodków integracyjnych, z w których nasze panienki będą się integrowały z wyposzczonymi Murzynami. Jak to nie pomoże na kryzys demograficzny, to vaginet już nie wie, za co się złapać.

Ale dość tych dygresji, bo przecież chciałem się pochwalić, że mianowicie proroctwa mnie wspierają. Oto gdzieś przed rokiem wydawnictwo Capital wydało mi książkę pod tytułem „Myślozbrodnie”, w której, wraz z panem Jarosławem Kornasiem, omówiliśmy wyrywkowo rozmaite myślozbrodnie, to znaczy – zbrodnie w sferze myśli. Już samo to jest nowością, jako że jeszcze do niedawna w krajach cywilizowanych obowiązywała zasada znana jeszcze w starożytnym Rzymie, że cogitationis poenam nemo patitur, co się wykłada, że za myśli sie nie karze. Jednak w miarę postępów demokracji i rewolucji komunistycznej, poziom cywilizacyjny na świecie gwałtownie się obniża, czego dowodem jest rozszerzająca się penalizacja „mowy nienawiści”, czyli każdej opinii, która nie podoba się politycznym gangom będącym akurat przy żerowisku – a to nie jest bynajmniej ostatnie słowo, bo przecież wiadomo, że usta mówią z obfitości serca, czyli mówiąc konkretnie – myśli - gdzie mowa nienawiści najpierw się wylęga. W takiej sytuacji myślozbrodnie - o których wspominał już Jerzy Orwell w swojej proroczej książce „Rok 1984” , to znaczy - ich penalizacja, to tylko kwestia czasu i to niedługiego.

I co Państwo powiecie? Właśnie mój Honorable Correspondant nadesłał mi wiadomość, prosto z Anglosocu, że penalizacja myślozbrodni własnie się tam rozpoczęła. Wspominam o Anglosocu, bo Jerzy Orwell również go przewidział – że mianowicie wynalazki dokonane w Rosji przez Ojca Narodów, Chorążego Pokoju, Józefa Stalina i jego semickich kolaborantów, prędzej czy później trafią do Anglii, gdzie się zaadaptują właśnie w postaci Anglosocu. Ale do rzeczy.

Były żołnierz brytyjskiej armii, Adam Smith-Connor, został właśnie skazany przez niejaką Orlę Austin, która od Anglosocu dostała fuchę sędzi, na 2 lata więzienia w zawieszeniu i zapłatę 9 tysięcy funtów kosztów sądowych. Dopuścił się mianowicie następującej myślozbrodni. Na skutek narastającej presji tamtejszych semickich promotorów rewolucji komunistycznej oraz pozostających pod ich wpływem mikrocefali, zwłaszcza półgłówek płci żeńskiej, Anglosoc do swojego systemu bezprawia wprowadził myślozbrodnię w postaci „dezaprobaty aborcji”, czyli krytyki ćwiartowania bez znieczulenia dzieci przed urodzeniem – w czym specjalizują się kliniki imienia żydowskiego króla Heroda. W rezultacie odmawianie przez tymi klinikami modlitw w intencji mordowanych dzieci zostało zakazane pod groźbą kary. Ale Adam Smith-Connor nie modlił się na głos, tylko w myślach, a poza tym nie pikietował kliniki im. żydowskiego króla Heroda, tylko stał odwrócony do niej plecami. Nie wymówił na głos ani jednego słowa, nie miał przy sobie żadnych transparentów, ani żadnych symboli – nic. Ale sędzia Orla Austin uznała, że jednak dopuścił się myślozbrodni, bo „w pewnym momencie pochylił głowę” a w dodatku „ręce miał złożone”. Nie jest to zresztą pierwszy w Anglosocu przypadek skazania za myślozbrodnię; wcześniej pod tym pretekstem została skazana pani Izabela Vaughan i katolicki ksiądz Sean Gougha.

Jak widzimy, również w Anglosocu są już sędziowie gotowi na wszystko, to znaczy – na popełnianie zbrodni sądowych. Od takich sędziów u nas to już się roi, a zresztą byli i wcześniej, zwłaszcza w czasach stalinowskich, kiedy to taka sędzia Maria Gurowska, nee Morycówna Zandówna w tak zwanym „majestacie prawa” zamordowała generała Emila Fieldorfa. Z uwagi na jej żydowskie korzenie włos nie spadł jej za to z głowy również w „wolnej Polsce” - bo i któż ośmieliłby się zrobić jej krzywdę, kiedy przecież niezawiśli sędziowie „głęboko odczuwają wspólnotę własnych losów” i na wszelki wypadek raczej robią sobie na rękę, niż wbrew? W naszym bantustanie kary – ale na razie nie na lekarzy, oskarżanych o odmowę ćwiartowania dzieci przed ich urodzeniem, tylko na szpitale - nakłada pani Izabela Leszczyna, której w następstwie partyjnych siucht obywatel Tusk Donald powierzył fuchę ministra zdrowia. Co na to niezawisłe sądy – bo te kary nakładane są na podstawie samowolki pani Leszczyny, nazwanej „rozporządzeniem”, czy może nawet „zarządzeniem”, a nie na podstawie ustawy – tego jeszcze nie wiemy, bo szpital w Pabianicach, ukarany pod tym pretekstem na sumę 550 tys. złotych, dopiero „zapowiada” zaskarżenie biurokratycznego gangu używającego ksywy „Narodowy Fundusz Zdrowia” przed niezawisłym sądem. Ciekawe, co niezawisłemu sądu nakaże w tej sprawie oficer prowadzący i w ogóle – czy będzie musiał cokolwiek nakazywać, jeśli niezawisły sąd sam powinność swej służby zrozumie na podstawie tak zwanej „świadomej dyscypliny”? Bo niezawisłe sądy też kierują się instynktem samozachowawczym, podobnie jak kiedyś trójki NKWD. Aleksander Sołżenicyn wspomina o nieszczęśniku skazanym na „ćwiarę”, czyli 25 lat łagru. Udało mu się cudem przeżyć i w czasie chruszczowowskiej „odwilży” - nawet zapoznać się ze swoją teczką. Okazało się, że jest tam tylko jedna kartka na której zapisano: „Zatrzymany podczas obchodu dworca”.